Schrijverken

Vanmiddag op de afsluitronde op school mogen de jarigen het podium op. Thema: waterdieren. De kinderen vinden het nog steeds leuk om zich voor dat maandelijks terugkerend feest te verkleden. Heel soms bereiden we dat grondig voor, meestal is het improviseren. Gisteravond alweer. Lukas kon het dolfijnenpak aan, dat was makkelijk. Maar wat met Jana?

Ik dacht aan deze inktvis - gemaakt uit verschillende kleuren oude broekkousen. Zij kwam tijdens de brainstorm 'welke waterdieren bestaan er allemaal?' met nog een veel origineler idee. Ze zette een hoornen bril op en stak een oude pen in het borstzakje van haar hemd. Schrijver! Schrijverken.

Meester Yves liet haar vertellen in de kring. 'Vier of zes poten, dat weet ik niet precies. Een klein insect dat schaatst over het water. Oh ja, insecten hebben altijd zes poten! Hij heet waarschijnlijk schrijverken omdat hij sporen achterlaat op het water. Daarom heb ik een oude pen mee. Die is nog van mijn overgrootouders geweest. Ik zal hem even laten rondgaan. Je kunt de kop vervangen door een dikker model. Nu is hij heel scherp.'

De meester gaf haar een inktpot als extra accessoire en zocht het gedicht van Guido Gezelle op. Waartoe zo'n feest allemaal leiden kan.

Verklede olifant

Ik heb waarschijnlijk al meer dan eens gezegd hoe mijn dochter zo zalig haar eigen ding doet.

Ribbenkast

Beer was ziek, dus Beer moest bij de dokter.
Vakkundig werd hij daar weer opgelapt, opgeplakt.
Toevallig of niet, volgens het patroon van zijn ribbenkast.
Een niet-uitgesproken maar erg duidelijke diagnose.

Draadloos

Ga je dat voor mij eens naaien zonder draad? 

Kopvoeter

Ik ga tekenen.
Teken eens een mannetje, A* komt straks op bezoek.
Oké. Een buik. Twee ogen...
Oh neen! Het is een auto!!!

Aftellen

Zal ik nog eens vragen aan papa om te bellen?

Ja! Aan de deur!

(Ik dacht dat een telefoongesprek haar zou opbeuren, maar zij neemt geen genoegen met een surrogaat.)

Morgen gaan we een dagje naar zee.

En  papa gaat daar ook zijn!

Euhm. Neen.

Veertien dagen aftellen is lang voor de moreel en het voorstellingsvermogen van een driejarige. Maar nu is het nog maar een paar keer slapen voor Allerliefste thuiskomt. Dat heb ik uitgetekend in een kalender. Met haar nieuwe kartelschaar mag ze elke dag een rijtje afknippen. Het aftellen kan beginnen.

(Woensdag een halve dag school. Auto´s wassen. Donderdag naar zee, misschien ijsjes eten? Vrijdag op school rond auto´s werken en afsluiting vieren. Zaterdag babybezoek voor Lukas, dus taart eten. Zondag croissontjesdag naar de luchthaven om kusjes te geven.)