Spiegel

"Dat vind ik jammer," zeggen we soms. In de zin van "ik ben niet boos maar teleurgesteld" - zoals de pedagogische truuc die we bij de scouts gebruikten voor de gasten die we onder ons hoede hadden, maar steeds met een ironisch lachje aan de oppervlakte.

Ondertussen weet ze zelf al zeer goed wanneer ze iets fout doet.
En dan gooit ze dat terug.

Dat is jammer, hé? Met een luchtigheid van "jammer, maar niets aan te doen!"

Of nog: Het is niet erg, hoor. Het is alweer voorbij. 
Een andere keer: Het is maar een klein beetje vuil/kapot/stout. Dat is niet zo erg.

Een spiegel, dat is ze.