Ja! Aan de deur!
(Ik dacht dat een telefoongesprek haar zou opbeuren, maar zij neemt geen genoegen met een surrogaat.)Morgen gaan we een dagje naar zee.
En papa gaat daar ook zijn!
Euhm. Neen.Veertien dagen aftellen is lang voor de moreel en het voorstellingsvermogen van een driejarige. Maar nu is het nog maar een paar keer slapen voor Allerliefste thuiskomt. Dat heb ik uitgetekend in een kalender. Met haar nieuwe kartelschaar mag ze elke dag een rijtje afknippen. Het aftellen kan beginnen.
(Woensdag een halve dag school. Auto´s wassen. Donderdag naar zee, misschien ijsjes eten? Vrijdag op school rond auto´s werken en afsluiting vieren. Zaterdag babybezoek voor Lukas, dus taart eten. Zondag croissontjesdag naar de luchthaven om kusjes te geven.)
