Na de nachtzoen horen we haar vaak liedjes zingen en monologen afsteken.
Vaak komen volledige fragmenten en dialogen van de voorbije dag aan bod.
Mijn moeder zegt dat ze "haar dagboek moet schrijven".
Daar lijkt het inderdaad op: de dag overlopen en herinneringen aanmaken.
Dan staat één van ons aan de deur te luisteren.
Wenkt na een tijdje de ander omdat ze iets grappig zegt.
Proberen wij allebei op een rijtje geruisloos één oor tegen de deur te leggen.
En onze giechels in te houden.
